Meirihluti þingsins ræður! Ekki meirihluti þjóðarinnar.

Ástæðan fyrir því að þingsályktun um þjóðaratkvæðagreiðslu samfara sveitarstjórnarkosningum um áframhaldandi aðildarviðræður við ESB kemur fram svona seint er að hún er viðbragð við þingsályktun sem utanríkisráðherra lagði fram seint á föstudaginn síðasta um að slíta viðræðum. Mikill meirihluti þjóðarinnar kallar eftir því að fá að kjósa um áframhald aðildarviðræður við ESB. Meira að segja mikill meirihluti stjórnarflokkanna, eða 2/3 kjósenda þeirra. Það verður ekki hægt ef viðræðum verður slitið.

Eins og fram kemur í fréttinni þá stangast þingsályktun Pírata, Bjartrar Framtíðar og Samfylkingar á við lög framkvæmd þjóðaratkvæðagreiðslur. Með lagabreytingartillögu sem ég lagði fram þegar á þetta var bent í þingsal þá verður þingsályktunin lögleg. Lögspekingar þingsins segja þannig þingsályktunina vera þingtæka og löglegt að samþykkja þó lagabreytingin hafi ekki verið samþykkt. Það eru því engar lagatæknilegar ástæður fyrir því að fara ekki í þjóðaratkvæðagreiðslu um framhald aðildarviðræðna samfara sveitarstjórnarkosningum í vor. Sá gluggi lokast á föstudaginn.



Meirihlutinn þingsins ræður! Ekki meirihluti þjóðarinnar. En er ekki kominn tími til að kjósendur geti milliliðalaust skotið samþykktum þingsins í dóm þjóðarinnar?

„Minnihlutinn ræður ekki dagskrá“

Athugasemdir

[Eggert Sigurbergsson, 26.2.2014 kl. 17:58]

Hver á að ákveða spurninguna í þjóðaratkvæðagreiðslu um áframhald ESB samningsins? Kannski Samfylkingin, JÁ Ísland, Heimssýn, ríkisstjórnin? Það eru líka skiptar skoðanir um hvort þetta sé samningur, aðildarferli eða aðlögunarferli, hver á að ákveða það? Á kannski að spyrja um hvort þjóðin vilji ganga í ESB eða ekki þar sem yfirgnæfandi meirihluti er á móti inngöngu. Við gætu líka í leiðinni spurt um hvað fólk vill fá í lágmarkslaun, varla ætlum við að hunsa það. Ómöguleikinn er yfirþyrmandi í þessu máli jafnvel þótt við séu bara að tala um formið.

Það skortir gjörsamlega alla umgjörð um þjóðaratkvæðagreiðslur af þessu tagi. Það mistókst að útbúa umgjörð um þjóðaratkvæðagreiðslur á síðasta þingi, Samfylkingin getur klappað sér á bakið fyrir það.

Allar tilraunir til að safna undirskriftum til að þrýsta á um mál sem eru ekki lög frá Alþingi og krefjast ekki undirskriftar forseta eru dæmd til að mistakast þar sem engin farvegur er til fyrir þær.

Lýðræði verður ekki ástundað nema með skýrum leikreglum.

Ég styð samt sem áður Pirata í því að vera í fararbroddi í því að þjóðin fái skýrar leiðir þegar kemur að þjóðaratkvæðagreiðslum. Núverandi fyrirkomulag gengur ekki upp sérstaklega þegar kemur að málum sem forseti Íslands hefur ekki aðkomu að. 

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 26.2.2014 kl. 18:18]

Vilt þú að þjóðaratkvæðagreiðsla um framhald aðildarviðræðna við Evrópusambandið fari fram samhliða sveitarstjórnarkosningum næsta vor?

Ég les meira út úr spurningunni að það sé verið að spyrja hvenær ekki hvort...

Og allt þetta tal um samning frá ESB er tal sem er á villigötum, við erum í aðlögun að regluverki ESB en ekki viðræðum um hverju við getum sleppt af hlaðborðinu. 

Íslenskir ESB sinnar eru þeir einu sem halda því fram að það sé einhver pakki í boði sem verið er að semja um, ESB sjálft tekur það skýrt fram að svo sé ekki, bæði í texta og tali.

Hér þarf stækkunarstjór ESB að leiðrétta bullið í Össur..

https://www.youtube.com/watch?v=0O4fkcYwpu8 

Að því leiðir að við þurfum ekki að vera með þessa umsókn í gangi til að komast að því hvað er í boði, við getum vel gert það fyrir utan umsóknarferlið og er það gert með því að lesa regluverk ESB, þar er pakkinn í allri sinni dýrð sem allir eru að vonast eftir að fá að sjá. 

[Kristinn Pétursson, 26.2.2014 kl. 21:38]

Þetta er kallað þingræði (Alþingi ræður skv. kosningum á 4.ra ára fresti)  Þetta er það fyrirkomulag sem stjórnskipun  lýðveldisins  byggir á.

Það er ekki hægt að vera með endalausa tækifærismennsku í svona málum. Það er kosið á 4ra ára fresti og það gildir.

Meirihluti þjóðarinnar vill ekki í ESB og það verður aðalatriði málsins í okkar tilfelli.

Allt tal um "að kíkja í pakkann" eða "sjá hvaða samningar nást"  - virðist mér  skelfilegar sjálfsblekkingar - og í raun bara hálfgert pólitískt siðleysi. Þú "kíkir ekkert í pakkann" og segir svo "fokkjú" ... er það ekki bara óforskammaður dónaskapur ???.

Það fer enginn í alvöru viðræður um kaup á íbúð bara til að "fá að kíkja inn í húsið" - fyrir fram ákveðinn í að kaupa ekki húsið - og draga seljandann  þannig á asnaeyrunum farm og aftur með  einhverjum "samningavirðræðum alltíplati" !!! (Ev það er ekki siðleysi - hvað er það þá???) 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 27.2.2014 kl. 12:04]

Ég veit ekki hvort þú getur talað í nafni meirihluta þjóðarinnar, það er ljóst að mikill meirihluti þjóðarinnar vill ekki inn í ESB, þó svo virðist sem meirihluti vilji klára umræður, slíkar umræður eru ekki samningur, og því er þessi þjóðaratkvæðagreiðsla rugl. Þá ætti að spyrja fólki viltu ganga í ESB eða ekki já eða nei.

Hefurðu annars lesið skýrslu ESB sem var send fyrrverandi ríkisstjórn, þar sem m.a. þetta kemur fram:

Accession negotiations

Accession negotiations concern the candidate’s

ability to take on the obligations of membership.

The term “negotiation” can be misleading.

Accession negotiations focus on the conditions and

timing of the candidate’s adoption, implementation

and application of EU rules – some 100,000 pages of

them. And these rules (also known as the acquis,

French for “that which has been agreed”) are not

How the enlargement process works:

meeting the requirements

negotiable. For candidates, it is essentially a

matter of agreeing on how and when to adopt and

implement EU rules and procedures. For the EU, it

is important to obtain guarantees on the date and

effectiveness of each candidate’s implementation

of the rules.

Negotiations are conducted between the EU

Member States and each individual candidate

country and the pace depends on each country’s

progress in meeting the requirements. Candidates

consequently have an incentive to implement the

necessary reforms rapidly and effectively. Some of

these reforms require considerable and sometimes

difficult transformations of a country’s political

and economic structures. It is therefore important

that governments clearly and convincingly

communicate the reasons for these reforms to the

citizens of the country. Support from civil society

is essential in this process. Negotiating sessions

[Haraldur Rafn Ingvason, 27.2.2014 kl. 14:14]

Segðu mér Kristinn, er einhvern veginn öðruvísi þingræði núna en á tímum icesave?

[Eyjólfur G Svavarsson, 27.2.2014 kl. 17:36]

Það er rétt hjá þér, þingið réði umsókn um aðild að ESB. Ekki þjóðin.