Þeir sem tefja þingstörfin eru verðlaunaðir.

 

Hef undanfarið verið að leita annarra leiða en málþófs til að fá í þinglega meðferð mál sem almenn sátt er um hjá þingflokkum og varða hagsmuni meirihluta landsmanna, en eru ekki lögð fram af ráðherrum. Þingmenn allra flokka sem ég hef rætt við nefna það grímulaust að málþóf sé málið þegar skapa þarf stöðu til að fá málin sín afgreidd í þinginu. Þeir eru sammála um að það sé leiðinlegt og tímasóun en það virkar. 

Landsmenn eru orðnir langþreyttir á þessu og vantraustið á Alþingi samkvæmt skýrslu Félagsvísindastofnunnar Háskóla Íslands er m.a. tilkomið vegna þess að " vinnulag á þingi einkennist af aðgerða- og getuleysi þingmanna til að fylgja eftir og klára mál" en jafnframt vegna þess að "málþóf er á kostnað samvinnu og þess að unnið væri markvisst að málum með hagsmuni þjóðarinnar að leiðarljósi." 

Það er ósk margra þingmanna í minni- og meirihluta að við getum sameinast um að mál frá öllum flokkum sem varða ríka almannahagsmuni og almenn sátt ríkir um fái greiða afgreiðslu í þinginu. En eftir að hafa lesið lögin um þingsköp ásamt öðrum leikreglum þingsins og rætt við aðra þingmenn þá styrkist ég í trúnni um að þetta vinnulag á þingi mun ekki breytast fyrr en formenn flokkanna og þingforseti, sem ráða þessu, sammælast um það.

Tvennt er mér ljóst eftir þessa leit:

1. Þeir sem stjórna dagskrá þingsins verðlauna þá sem tefja þingstörfin.
2. Þingmenn hafa aðrar leiðir en málþóf til að tefja ótímabundið störf þingsins.