Frumvarp um að einkavæðing bankanna fari í fangið á Bjarna Ben

Tilgangur Bankasýslu Ríkisins er að sýsla með eignir ríkisins í bönkunum. Frá stofnun fyrir sex árum hefur safnast þar sérþekking m.a. um sölu þessara eigna sem eru að andvirði þriggja nýrra landsspítala. En með þessu frumvarpi á að leggja hana niður rétt áður þessar eignirnar eru seldar, færa verkefni hennar inn í fjármálaráðuneytið og gera fjármálaráðherra auðveldar fyrir, og í raun að ráða því einn hvernig söluferlinu sé háttað. Jú hann þarf að leggja hluti fyrir aðra, en hann ræður einn á endanum.

Ríkið á ekki að eiga í fjármálafyrirtækjum. Hvorki í bönkunum, né Íbúðalánasjóði, því það skapar hagsmunaárekstra, eins og þann að ef ríkið hefði hugsað eins vel og lög kváðu á um réttarstöðu lántakenda þá hefði ríkissjóður tapa fé sem gert hefði hallalaus fjárlög fjarlægari möguleika. Eignir ríkisins í viðskiptabönkunum ætti því að selja. En söluferlið þarf að vera eins faglegt og mögulegt er, og ekki bjóða upp á geðþóttavaldi ráðherra. Frumvarpið mun bæði gera söluferlið ófaglegra og færa ákvarðanatökuna alfarið í hendur Bjarna Ben.

Athugasemdir

[Jónas Ómar Snorrason, 14.5.2015 kl. 19:20]

Ég geri mér fulla grein fyrir því hvað þingmaðurinn er að tala um, og verð að segja, að ég er fullkomlega sammála honum. En eitt skil ég bara alls ekki. Hér á blogginu eru fjölmargir, sem nánast hrópuðu að Jóhönnu Sig. færi hún á klóið, hrópa að núverandi stjórnarandstöðu, ef þeir svo mikið sem andmæla hverju sem er. En í þessu tilviki ekki boffs, ekki neitt. Hver skildi ástæðan vera, að hætti margra, væri hægt að setja upp margar ljótar hugsanir, spurningar o.þ.h. en læt það vera.